#دغدغه‌های‌یک‌دیوانه

نوشته بود که بی‌هدف زندگی کردن چشه مگه اصلا..

آره به نظرم، چشه مگه. اینکه هی فکر کنیم وای باید کنکور رو فلان کنم و وای باید ۱۰ سال دیگه فلان بشم بهمان بشم، انقدر شنیدم که خسته شدم. خیلی به تقدیر معتقد نیستم ولی میدونم که خیلی اتفاقا دست خودمون نیست. اینکه بخوایم آینده رو بسازیم شاید سهم خیلی کوچیکش دست ما باشه، بقیه‌ش رو جامعه، اقتصاد، سیاست و خیلی چیزای دیگه تعیین میکنه.

شاید هدف خیلی چیز مهمی باشه ولی اینکه همه‌ش تو زندگی دغدغه‌مون این باشه که باید تو بهترین دانشگاه‌ها درس بخونیم، باید تو بهترین جاها کار کنیم، باید همیشه تاپ‌ترین باشیم و کل زندگی و جوانی و کار و تفریح رو بذاریم کنار و فقط برای اون هدف تلاش کنیم اصلا خوب نیست.

شاید آره من اشتباه میکنم و کمال‌گرا نیستم، ولی به نظرم همه‌ش آینده نیست، باید در لحظه هم لذت ببریم از زندگی.